Pierwsza w historii monograficzna prezentacja wrocławskiej rzeźby 1. poł. XX w. – najmniej rozpoznanego zjawiska w sztuce Wrocławia. Pokazanych zostanie 100 dzieł wykonanych przez 30 znakomitych rzeźbiarzy. Zwiedzający zobaczą prace sprowadzone z kilkunastu muzeów z Polski i Niemiec, a także z innych instytucji, kościołów i kolekcji prywatnych.
Wrocław pierwszej połowy XX w. był dynamicznie rozwijającym się miastem, aspirującym do miana metropolii. Gwałtownie wzrastająca liczba mieszkańców wiązała się z koniecznością przyłączania kolejnych podmiejskich obszarów i budowy na nich nowych osiedli. U progu XX w. zmieniało się też oblicze centrum miasta. Ten boom budowlany był niebywałą okazją dla artystów, w tym rzeźbiarzy zaangażowanych w projektowanie dekoracji powstających gmachów, wystroju wnętrz sakralnych i budynków użyteczności publicznej, a także licznych pomników. Niestety, tylko niewielka część tych realizacji przetrwała do dzisiaj, pozostałe zostały zniszczone w czasie II wojny światowej lub już po jej zakończeniu, podczas masowego usuwania śladów niemieckiej przeszłości Wrocławia.
Na wystawie można będzie zapoznać się z całym spektrum tematycznym ówczesnej twórczości rzeźbiarskiej – poczynając od aktu, poprzez portret, animalistykę, na tematyce alegorycznej, rodzajowej, mitologicznej oraz historycznej kończąc. Pokazane zostaną eksponaty wyrzeźbione w marmurze, piaskowcu, wapieniu, gipsie, odlane w brązie i żeliwie. Wśród prezentowanych artystów znajdą się zarówno ci, których indywidualna i oryginalna stylistyka jest już znana (np. Christian Behrens, Theodor von Gosen, Jaroslav Vonka, Marg Moll), jak i ci, którzy w dalszym ciągu oczekują na odkrycie i docenienie (m.in. Paul Schulz, Johannes Kiunka czy Dorothea von Philipsborn).
„Dotychczasowe nikłe zainteresowanie muzealników tym tematem wynikało przede wszystkim z ogromnych strat, jakie poniosła rzeźba wrocławska wskutek zniszczenia stolicy Śląska w 1945 r. oraz w czasie kilku kolejnych lat powojennych, kiedy to nagminnie usuwano dzieła rzeźbiarskie z przestrzeni publicznej miasta” – mówi Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Wystawie towarzyszy bogato ilustrowany katalog, który oprócz głównej części zawierać będzie biogramy prezentowanych artystów, a także eseje badaczy na temat różnorodnych aspektów rzeźby wrocławskiej pierwszej połowy XX w.
Wystawa „Wrocław wyrzeźbiony” – do 2 lutego 2019 – Muzeum Narodowe – Wrocław
Foto Arkadiusz Podstawka: Paul Schulz, Odpoczywająca naga kobieta, 1943, Muzeum Narodowe we Wrocławiu
