Choć urodził się we Lwowie, to jego postać nierozerwalnie związana jest z Wrocławiem. To właśnie do stolicy Dolnego Śląska trafił w 1946 roku i to właśnie tu zorganizował Akademię Sztuk Pięknych, która dziś nosi jego imię. Eugeniusz Geppert jest pierwszą postacią, którą prezentujemy w naszym cyklu – #WrocławskiePostacie.
#WrocławskiePostacie to cykl tekstów w których przedstawiamy, przypominamy, opowiadamy osoby, które zapisały się w historii naszego miasta. To wybitni naukowcy, sportowcy, badacze, aktorzy, politycy, lekarze – ludzie, których łączy jedno słowo – WROCŁAW!
Eugeniusz Geppert urodził się 4 września 1890 roku we Lwowie, jako syn Zdzisława i Jadwigi z Jędrzejowiczów. Początek jego edukacji artystycznej przypada na 1908 rok i Kraków. Rozpoczął nauki w Szkole Leonarda Stroynowskiego, a równocześnie podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pokochał malarstwo, a w latach 1912-1914 i 1918-1920 kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem słynnego Jacka Malczewskiego i Stanisława Dębickiego.
Niestety, były to czasy, które naznaczyła także I wojna światowa. Geppert został zesłany do Orenburga nad Uralem. Nie ominęło go także wojsko – służył bowiem w polskim Korpusie Wschodnim w Rosji.
Lata powojenne to poświęcenie się malarstwu. Okres 1925-1928 to czasy bycia stypendystą Związku Polskich Artystów Plastyków w Paryżu. To właśnie w stolicy Francji miał okazję wystawiać swoje prace na Salonie Jesiennym, zaś w paryskich galeriach miewał prezentacje indywidualne.
Rok 1928 wyznacza także datę powrotu do Polski – do bliskiego mu Krakowa. Małopolska była mu bliska, ale nie ograniczał się tylko do środowiska krakowskiego. Współtworzył Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, warszawskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Instytut Propagandy Sztuki i Salon Garlińskiego, a także należał do środowiska lwowskiego.
Geppert uczestniczył także w związanej z Igrzyskami Olimpijskimi wystawie sztuki w Los Angeles.
W końcu nadszedł rok 1946. To właśnie wówczas rozpoczął się być może najważniejszy okres w życiu Gepperta. Malarz osiadł we Wrocławiu, gdzie decyzją Ministra Kultury i Sztuki, powierzono mu zadanie założenia Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych.
Jeszcze w tym samym roku odbyły się: kurs plenerowy i egzamin na pierwszy rok studiów, a 15 października – inauguracja pierwszego roku akademickiego. Zajęcia na uczelni prowadzone były początkowo w pracowniach malarstwa, rysunku i rzeźby, ale już wkrótce przystąpiono do organizowania warsztatów ceramiki, szkła, drewna i metalu, realizując tym samym zalecenie Ministerstwa nakazującego skupienie się na kształceniu projektantów dla odradzającego się przemysłu szklarskiego i ceramicznego.
Kadrę nowopowstającej uczelni tworzyli: malarze Leon Dołżycki, Emil Krcha, Stanisław Pękalski, Maria Dawska, malarz, grafik i projektant szkła Stanisław Dawski, projektantka szkła Halina Jastrzębowska, projektanci wnętrz i mebli: Władysław Wincze i Marian Sigmund oraz ceramicy Julia Kotarbińska i Rudolf Krzywiec (związani z przedwojennym Ładem). – tak wspominany jest ten czas na oficjalnej stronie dzisiejszej ASP.
Geppert objął posadę profesora, a do 1950 roku pełnił funkcję rektora uczelni. Aż do 1961 roku wykładał. Rok później wszedł do grona członków-założycieli Grupy Wrocławskiej.
Profesor Geppert mieszkał i miał swoją pracownię w kamienicy przy ul. Ofiar Oświęcimskich 1.
Było to miejsce spotkań artystów. Obecnie działa tam galeria sztuki „Mieszkanie Gepperta”. – wspomina strona internetowa Ossolineum.
Eugeniusz Geppert zmarł 16 stycznia 1979 roku we Wrocławiu. Został pochowany na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.
Na zawsze pozostanie jedną z najważniejszych postaci w historii Wrocławia. Jego imieniem nazwano bowiem ulicę łączącą plac Solny z ulicą Kazimierza Wielkiego, zaś – co istotniejsze – od 25 kwietnia 2008 roku jego imię nosi Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu.
