Sześć pieśni księżniczki – światowe prawykonanie

Wielką atrakcją koncertu NFM Filharmonii Wrocławskiej pod batutą Giancarla Guerrero będzie światowe prawykonanie nowej wersji Sześciu pieśni księżniczki z baśni Karola Szymanowskiego. Partię solową zaśpiewa w tym utworze znakomita sopranistka Iwona Sobotka.

Koncert rozpocznie się wykonaniem „Sieben frühe Lieder” Albana Berga. Ten austriacki kompozytor jest zaliczany do najwybitniejszych twórców XX wieku. Pieśni, które zabrzmią tego wieczoru, powstały w połowie pierwszej dekady minionego stulecia i zostały oryginalnie przeznaczone na głos i fortepian. Pod koniec lat 20. Berg powrócił do nich i opracował wersję na głos i orkiestrę – wysłuchamy jej podczas tego koncertu. To muzyka mroczna, ale jednocześnie barwna i zmysłowa, doskonale oddająca pełen niepokoju zmierzch pewnej epoki.

„Interludium”, krótkie, późne dzieło Witolda Lutosławskiego, miało w założeniu kompozytora oddzielać od siebie dwa inne jego utwory – „Łańcuch II” i„Partitę”. Jest pozbawione jakichkolwiek kontrastów, utrzymane w cichej dynamice i powolnym tempie. Wykreowany w nim fantastyczny, oniryczny nastrój sprawia, że uznawane jest za jedno z najwybitniejszych w dorobku Lutosławskiego.

Następny utwór w programie, czyli „Sześć pieśni księżniczki” z baśni Szymanowskiego, powstał w 1915 roku do tekstów siostry kompozytora, Zofii. Długie, arabeskowe wokalizy głosu solowego tworzą nierzeczywisty, baśniowy i egzotyczny klimat. Poszczególne ogniwa otrzymały tytuły: Samotny księżyc, Słowik, Złote trzewiczki, Taniec, Pieśń o fali i Uczta.

Koncert zakończy się wykonaniem II Serenady A-dur op. 16 Johannesa Brahmsa. To wczesne dzieło tego twórcy, napisane w latach 1858–1859. Jego nastrój jest pogodny, beztroski i słoneczny. Być może jest on odbiciem uczucia, jakim Brahms darzył Clarę Schumann, pianistkę i kompozytorkę, żonę Roberta. Bardzo ciekawa jest orkiestracja tej serenady, kompozytor zdecydował się bowiem wyłączyć z obsady skrzypce, trąbki, puzony i perkusję.