Sylwestrowa uczta muzyczna – „Acis i Galatea” Georga Friedricha Händla

Acis i Galatea Georga Friedricha Händla, dzieło napisane do tekstu Johna Gaya, uważane jest powszechnie za najwybitniejszą operę pastoralną w historii. Kompozytor zaczerpnął inspirację do napisania utworu z Przemian Owidiusza.

Treścią opery są dzieje miłości sycylijskiego pasterza Acisa do nimfy morskiej Galatei. Uczucie to jest odwzajemnione, ale mężczyzna ma rywala w postaci budzącego grozę cyklopa Polifema. Pomimo ostrzeżeń Damona, przyjaciela Acisa, zakochani ignorują zagrożenie ze strony olbrzyma. Na początku wydaje się on zresztą budzić raczej śmieszność (karykaturalna aria I rage, I melt, I burn), kiedy jednak widzi przysięgających sobie miłość kochanków, rzuca się za nimi w pościg i w napadzie szału zabija pasterza celnie ciśniętym głazem. Chór pasterzy i nimf pociesza zrozpaczoną Galateę. Doradza jej, aby skorzystała ze swoich boskich mocy i uczciła ukochanego, przemieniając jego krew w źródło, które w rezultacie daje początek rzece Acis.

Händel sięgnął po tę historię już w 1708 roku, tworząc kantatę w języku włoskim, zatytułowaną Aci, Galatea e Polifemo. Temat okazał się jednak tak inspirujący, że kompozytor powrócił do niego równo dekadę później i ukończył dzieło w czasie, kiedy mieszkał w należącym do księcia Chandos pałacu w Cannons. Ostateczna, dwuaktowa, najczęściej obecnie wykonywana wersja dzieła powstała dopiero w 1739 roku. Cieszyło się ono za życia Händla ogromną popularnością, która utrzymywała się także później. Operę tę przerabiali także inni kompozytorzy. W 1788 roku swoją wersję przygotował Wolfgang Amadeus Mozart, a w XIX wieku aranżację tego utworu wykonał także Felix Mendelssohn Bartholdy. To właśnie tę ostatnią wersję usłyszymy podczas dwóch koncertów we Wrocławiu.

Wykonawcy: Jarosław Thiel – dyrygent, Kate Royal – Galatea (sopran), Nicholas Mulroy – Acis (tenor), Wolf Matthias Friedrich – Polifem (bas), Florian Sievers – Damon (tenor) oraz Chór Narodowego Forum Muzyki.