O zaślepieniu uczuciem… – „Manon”

Siedemnastoletni kawaler des Grieux, świetnie zapowiadający się student filozofii, spotyka młodszą o rok Manon, którą rodzina zamierza oddać do klasztoru. Oboje zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia i rozpoczynają wspólne życie.

Jednak w Paryżu Manon zaznaje uroków luksusowego życia, nie zamierza więc wiązać się ze szlachetnym, ale pozbawionym rodzinnych pieniędzy kawalerem des Grieux. Płocha Manon jest kobietą, która chce być wolna. Zaślepiony szaleńczym uczuciem des Grieux wybacza jej zdrady i kłamstwa. Aby zaspokoić jej wymagania staje się oszustem karcianym i złodziejem, ucieka się do pojedynków, trafia nawet do więzienia. Manon za udział w karcianym oszustwie zostaje skazana na zsyłkę do Ameryki, w areszcie schorowana wydaje ostatnie tchnienie w ramionach ukochanego.

Perła opery francuskiej zalśni nowym blaskiem w Operze Wrocławskiej dzięki realizacji w reżyserii Waldemara Zawodzińskiego. „Manon” Julesa Masseneta to opowieść o zakazanej miłości, pożądaniu i społecznych konwenansach, przez które nieokiełznana młodość łatwo wpada w kłopoty. Pierwowzorem opery Julesa Masseneta była powieść „Manon Lescaut” Abbé Prévosta, w której autor zawarł wiele momentów z własnego życia. Inspirowali się nią również Giacomo Puccini i Daniel Auber, jednak to dzieło Masseneta jest najbliższe oryginałowi – zmienione zostało jedynie zakończenie. Za treść libretta odpowiada duet: Henri Meilhac i Philippe Gille.

Prapremiera „Manon” odbyła się w styczniu 1884 roku w paryskiej Opéra Comique. Co ciekawe, publiczność przyjęła nową operę z mieszanymi uczuciami. Kompozytorowi zarzucano m.in. zbytni wagneryzm w warstwie muzycznej, co wówczas we Francji nie było dobrze odbierane. Dzieło jednak przetrwało próbę czasu i zaczęło być wystawiane z powodzeniem na największych scenach operowych świata – aż po dziś dzień.