Nie żyje Cezary Kussyk – aktor Teatru Polskiego we Wrocławiu

Z olbrzymim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Cezarego Kussyka – wybitnego aktora Teatru Polskiego we Wrocławiu. Na zawsze pozostanie w naszych sercach.

Cezary Kussyk był absolwentem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (1959). Do zespołu artystycznego Teatru Polskiego we Wrocławiu dołączył w roku 1969 i pracował tu nieprzerwanie aż do końca 2006 roku. Na przestrzeni niemal półwiecza zagrał na naszych scenach ponad sześćdziesiąt ról, z których ważniejsze to m.in. Perote w Księżniczce na opak wywróconej Pedra Calderóna de la Barki (reż. Włodzimierz Herman, 1969), Bernardyn i Rozpustny pan w Miarce za miarkę Williama Shakespeare’a (reż. Krystyna Skuszanka, 1970), Kasper w Weselu Stanisława Wyspiańskiego (reż. Jerzy Goliński, 1970), Zanni 1 w Błękitnym Potworze Carla Gozziego (reż. Giovanni Pampiglione, 1971), Sthawaraka w Wasantasenie Śudraki (reż. K. Skuszanka, 1971), Żandarm w Nagim królu Jewgienija Szwarca (reż. Jowita Pieńkiewicz, 1971), Fabian w Wieczorze Trzech Króli W. Shakespeare’a (reż. K. Skuszanka, 1972), Maska w Wyzwoleniu S. Wyspiańskiego (reż. Jerzy Goliński, 1972), Brat II, Pluto i Kat w Żywocie Józefa wg Mikołaja Reja (reż. Maria Straszewska, 1972), Paul w Kuchni Arnolda Weskera (reż. Wanda Laskowska, 1973), Béjart w Improwizacji w Wersalu Molière’a (reż. Jerzy Wróblewski, 1973), Pan Wiara w Chorym z urojenia Molière’a (reż. J. Wróblewski, 1973), Mężczyzna III, Towarzysz i VI Lekarz w Grze w zabijanego Eugène’a Ionesco (reż. Henryk Tomaszewski, 1973), Goniec III i Morderca II w Ryszardzie III W. Shakespeare’a (reż. Stanisław Brejdygant, 1973), Cornejio w Nauczycielu tańca Lopego de Vegi (reż. J. Pieńkiewicz, 1974), Pieniążek w Popiele i diamencie wg Jerzego Andrzejewskiego (reż. Jan Maciejowski, 1974), Prefekt policji w Śmierci Gubernatora Leona Kruczkowskiego (reż. Bogusław Litwiniec, 1974), Zalesiak w Sułkowskim Stefana Żeromskiego (reż. W. Laskowska, 1974), Chaos w Czy Pan widział Poncjusza Piłata? wg Mistrza i Małgorzaty Michaiła Bułhakowa (reż. Piotr Paradowski, 1974), Drugi robotnik w Szkarłatnym pyle Seána O’Caseya (reż. P. Paradowski, 1975), Chłopiec II w Rabelais. Gargantui i Pantagruelu Jeana Louisa Barraulta wg François Rabelais’go (reż. Bogdan Jerković, 1975), Ugarow w Anegdotach prowincjonalnych Aleksandra Wampiłowa (reż. Józef Skwark, 1975), Pijak i Dostojnik w Ślubie Witolda Gombrowicza (reż. Jerzy Grzegorzewski, 1976), Kwicołap w Cudzie mniemanym, czyli Krakowiakach i Góralach Wojciecha Bogusławskiego i Jana Stefaniego (reż. Tadeusz Kozłowski, 1976), Operator spychacza w Nowych cierpieniach młodego W. Ulricha Plenzdorfa (reż. Grzegorz Mrówczyński, 1976), Tenor, Ogrodnik i Obywatel w Żołnierzu królowej Madagaskaru Juliana Tuwima i Tadeusza Sygietyńskiego wg Stanisława Dobrzańskiego (reż. J. Grzegorzewski, 1977), Frołow w Rozstaniu w czerwcu A. Wampiłowa (reż. G. Mrówczyński, 1977), Inocenty w Iwonie, księżniczce Burgunda W. Gombrowicza (reż. Witold Zatorski, 1978), Postać w Śmierci w starych dekoracjach wg Tadeusza Różewicza (reż. J. Grzegorzewski, 1978), Maścibrzuch i Osioł w Pastorałce Leona Schillera (reż. Leszek Czarnota, 1978), Dyżurny i Kozak w Koczowisku Tomasza Łubieńskiego (reż. Tadeusz Minc, 1979), Grzegorz w Opętanych wg W. Gombrowicza (reż. T. Minc, 1980), Apolinary Plejtus w Matce Stanisława Ignacego Witkiewicza (reż. Piotr Piaskowski, 1980), Brat w Yo-Yo Marka Piwowskiego wg Paragrafu 22 Josepha Hellera (reż. T. Minc, 1981), Służący Alcesta w Mizantropie Molière’a (reż. M. Straszewska, 1981), Upiór w Weselu S. Wyspiańskiego (reż. Igor Przegrodzki, 1981), Mazik w Trans-Atlantyku wg W. Gombrowicza (reż. Eugeniusz Korin, 1982), Grzegorz w Damach i huzarach Aleksandra Fredry (reż. Dariusz Miłkowski, 1982), Pan Zgoda w Świętoszku Molière’a (reż. Andrzej J. Dąbrowski, 1983), Policmajster w Krokodylu wg Fiodora Dostojewskiego (reż. E. Korin, 1983), Schultz w Niemcach L. Kruczkowskiego (reż. Henryk Adamek, 1984), Majster Emana w Barze Świat wg Bohumila Hrabala (reż. Ivo Krobot, 1985), Strażnik II w Czapie, czyli śmierci na raty Janusza Krasińskiego (reż. Marek Piestrak, 1986), Kat II w Śmierci Dantona Georga Büchnera (reż. Jacek Bunsch, 1988), Prowadzący w Opowieściach Lasku Wiedeńskiego Ödöna von Horvátha (reż. H. Adamek, 1989), Leonardo w Najwyborniejszej opowieści o kupcu weneckim W. Shakespeare’a (reż. T. Minc, 1989), Geoffrey w Garderobianym Ronalda Harwooda (reż. Maciej Wojtyszko, 1990), Włóczęga w Mein Kampf George’a Taboriego (reż. Szczepan Szczykno, 1991), Aktor w Septecie, czyli próbach Bogusława Schaeffera (reż. Wojciech Ziemiański, 1991), Lokaj Firuleta w Operetce W. Gombrowicza (reż. Krzysztof Zaleski,1992), Starzec II, Ojciec II, Gruby i Wujek w Kartotece rozrzuconej T. Różewicza (cykl prób otwartych w reż. Autora, 1992), Gburiano w Pierścieniu i róży wg Williama Makepeace Thackeraya (reż. Jan Szurmiej, 1993), Janko w Matce Joannie od Aniołów wg Jarosława Iwaszkiewicza (reż. Feliks Falk, 1993), Jakub w Płatonowie Antona Czechowa (reż. Jerzy Jarocki, 1993), Nagg w Końcówce Samuela Becketta (reż. Jacek Orłowski, 1994), Gracz w kasynie w Graczu wg F. Dostojewskiego (reż. J. Bunsch, 1995), Usłużny I w Improwizacji wersalskiej Molière’a (reż. Andrzej Wajda, 1996), Strażnik w Król umiera, czyli Ceremonie E. Ionesco (reż. J. Grzegorzewski, 1996), Parobek w Wujaszku Wani A. Czechowa (reż. J. Jarocki, 2000), Firs w Wiśniowym sadzie A. Czechowa (reż. Paweł Miśkiewicz, 2001), Dziad w Weselu S. Wyspiańskiego (reż. Mikołaj Grabowski, 2002), Gość w Mary Stuart Wolfganga Hildesheimera (reż. Remigiusz Brzyk, 2003), Aktor 2 w Dziadach. Ekshumacji Pawła Demirskiego (reż. Monika Strzępka, 2007), Wróżbita w Juliuszu Cezarze W. Shakespeare’a (reż. R. Brzyk, 2007) oraz C.G. w Nirvanie na podstawie Tybetańskiej księgi umarłych (reż. Krzysztof Garbaczewski, 2009).

Wcześniej Cezary Kussyk występował w Teatrach Dramatycznych w Poznaniu (1960–1965, m.in. Merkucjo w Romeo i Julii W. Shakespeare’a, reż. Ireneusz Kanicki, 1961; Iwan Sysojew w Pierwszej konnej Wsiewołoda Wiszniewskiego, reż Jan Perz [wyróżnienie podczas II Kaliskich Spotkań Teatralnych, 1962]; Filip w Dożywociu A. Fredry, reż. Włodzisław Ziembiński, 1962; Jorg-Lukas w Fizykach Friedricha Dürrenmatta, reż. Jerzy Hoffmann, 1963; Samsonow w Człowieku z karabinem Nikołaja Pogodina, reż. Marek Okopiński, 1964; Karzeł w Horsztyńskim Juliusza Słowackiego, reż. J. Pieńkiewicz, 1965), Teatrach Dramatycznych w Szczecinie (1965–1968, m.in. Lebeau w Incydencie w Vichy Arthura Millera, reż. J. Maciejowski, 1965 [nagroda podczas VIII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu, 1966]; Janek Topolski w Lekkomyślnej siostrze Włodzimierza Perzyńskiego, reż. Aleksander Rodziewicz, 1966; Spiegelberg w Zbójcach Friedricha Schillera, reż. Edmund Pietryk, 1966; Sir James Blount w Ryszardzie III W. Shakespeare’a, reż. J. Maciejowski, 1967; Łatka w Dożywociu A. Fredry, reż. Janusz Marzec, 1967) i w Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu (1968–1969, m.in. Petruccio w Poskromieniu złośnicy W. Shakespeare’a, reż. Franek Michalik, 1968; Ludmir w Panu Jowialskim A. Fredry, reż. Bronisław Kassowski, 1969; tytułowa postać w Kaliguli Alberta Camusa, reż. Stanisław Wieszczycki, 1969). Gościnnie zagrał także Kardynała w musicalu Arthura Kopita i Maury’ego Yestona Nine w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu (reż. Pia Partum, 2014). Tą rolą pożegnał się ze sceną.

Grał ponadto w Teatrze Telewizji, filmach i serialach, a także w radiu. Prywatnie był zagorzałym kinomanem.

Rodzinie i Bliskim składamy głębokie wyrazy współczucia.

Dyrekcja i Zespół Teatru Polskiego we Wrocławiu

Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w piątek 15 września 2023 o godzinie 12:00 na Cmentarzu Katolickim w Sopocie.