Nie zastąpi ciebie nikt…

Biały pielgrzym ciemną drogą idzie pośród chmur. Słyszy jak planeta Ziemia modli się o cud. Tęsknota dźwięczy jak srebrny dzwon. Wszystkie róże świata Twoje są, bo nie zastąpi ciebie nikt. Do światła otworzyłeś drzwi. Trafił duch do naszych serc. Stał się cud – zniknął lęk. Z nadzieją nam kazałeś iść Subito santo! Wreszcie Ty! Trafił duch do naszych serc. Stał się cud – zniknął lęk. Na lotniskach wokół globu tłum wytężał wzrok, by zobaczyć, jak całujesz ziemię z jego stron. Tęsknimy teraz za rokiem rok, jak bez ojca dzieci w ciemną noc. Bo nie zastąpi ciebie nikt… Bez ciebie trudniej żyć, marzyć, kochać, śnić. Życia gubi się sens. Na złe i dobre dni w modlitwie zawsze Ty. Króluj nam – Królu Serc! Bo nie zastąpi ciebie nikt…

• Karol Wojtyła to człowiek, którego biografia wygląda jak gotowy scenariusz do filmu o trudnej historii XX wieku — i faktycznie stała się przedmiotem kilku filmów (m.in. fabularnych w reżyserii Krzysztofa Zanussiego i Giacomo Battiato) Urodzonemu w 1920 r. w Wadowicach, niewielkim galicyjskim miasteczku, nie dane było sielankowe dzieciństwo: najpierw, w wieku 9 lat, traci matkę, trzy lata później — starszego brata, w wieku 21 lat — ojca. Jego wadowickie lata nauki to także czas przyjaźni, które przetrwały do końca życia. Kolejny okres — krakowski, zostaje brutalnie przerwany przez II wojnę światową. Karol, student polonistyki, zafascynowany teatrem, zmuszony jest do ciężkiej pracy w kamieniołomach, później w zakładach chemicznych. Jednak właśnie ten trudny czas jest okresem niezwykłego dojrzewania duchowego, które prowadzi do wstąpienia do konspiracyjnego seminarium duchownego, uwieńczonego przyjęciem święceń kapłańskich 1 listopada 1946 r. Po święceniach następują studia filozoficzne w Rzymie, praca duszpasterska w Niegowici, następnie w par. św. Floriana w Krakowie. To również czas bardzo ważnych doświadczeń duszpasterskich: bliskich relacji ze studentami, wspólnych spływów kajakowych i wędrówek, podczas których ks. Karol, zwany „wujkiem” nie przestaje nigdy być kapłanem. W czasie jednego z takich kajakowych spływów Wojtyła dowiaduje się o nominacji biskupiej. Ma wówczas dopiero 38 lat! W tym samym czasie zostaje wykładowcą KUL. W ciągu następnych dwudziestu lat aktywnie uczestniczy w pracach Soboru Watykańskiego II, zostaje ordynariuszem krakowskim, w 1967 r. — kardynałem, a w 1978 r. zostaje wybrany na papieża, przyjmując imię Jana Pawła II.
• Jan Paweł II – to pasterz, przewodnik, ojciec. Najbardziej widocznym aspektem działalności Jana Pawła II było jego nauczanie. Najważniejsze przesłanie zawarte jest w 14 encyklikach, 14 adhortacjach ponad 40 listach apostolskich oraz kilkuset orędziach (m.in. na Światowe Dni Młodzieży, Światowy Dzień Pokoju, Światowy Dzień Chorych, Wielki Post oraz świątecznych Urbi et Orbi). Jednak te, można powiedzieć „programowe”, dokumenty, nie wyczerpują bogactwa myśli Jana Pawła II. Każda jego homilia i przemówienie były przygotowane i niosły treść dostosowaną do okoliczności i słuchaczy, a jednocześnie przekraczającą te okoliczności. W uszach Polaków ciągle brzmią słowa wypowiedziane do nas podczas kolejnych pielgrzymek do Polski, a zwłaszcza te słynne słowa: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi … tej ziemi”, które wypowiedziane na Placu Zwycięstwa w 1979 r. w sposób proroczy poruszyły lawinę przemian, prowadzących do wyzwolenia Polski dziesięć lat później spod jarzma komunizmu.