Łódź solarna z PWr po pierwszych testach na Odrze [WIDEO]

Politechniczna łódź napędzana energią słoneczną po raz pierwszy dotknęła wód Odry. W czasie testów członkowie koła sprawdzali m.in. jej zwrotność i maksymalną prędkość. Nad jej konstrukcją i budową studenci z PWr Solar Boat Team pracowali miesiącami.

Pierwsze wodowanie łodzi solarnej zorganizowano przy Bulwarze Politechniki Wrocławskiej. Studenci zadbali o przestrzeganie obostrzeń i utrzymywanie dystansu, a wcześniej uzyskali odpowiednie zgody.

— Nad naszą łodzią pracujemy już od wielu miesięcy. Pandemia znacznie nam to utrudniła. Zawody, na które się wybieraliśmy, zostały odwołane, a prace warsztatowe przesunęły się w czasie. Dlatego cieszymy się, że wreszcie możemy zobaczyć efekt naprawdę dużego zaangażowania i setek godzin spędzonych na projektowaniu, analizach i samej budowie łodzi. — podkreślała Dominika Dewor, prezes koła PWr Solar Boat Team.

Łódź, która będzie latać

Jednoosobowa łódź wyścigowa ma prawie 6 m długości i 1,6 szerokości. Jest wyposażona w dziewięć paneli fotowoltaicznych o łącznej powierzchni 6 mkw. i pakiet akumulatorów litowo-fosfatowo- żelazowych (LiFePO4), które zasilają silnik napędowy o mocy 4.5kW – co odpowiada dwóm czajnikom elektrycznym. Będzie w stanie osiągnąć prędkość 30 km/h. A docelowo, dzięki tzw. hydroskrzydłom, czyli specjalnym płatom nośnym montowanym pod kadłubem, będzie gwarantowała efekt lotu i redukcję oporów hydrodynamicznych.

Powstaje na międzynarodowe zawody łodzi solarnych – organizowane co roku m.in. w USA (Solar Splash) i Holandii (Solar Sport One). Te pierwsze są zwykle rozgrywane w czerwcu, a jeśli studentom z PWr udałoby się na nie pojechać, będą pierwszą ekipą spoza amerykańskiego kontynentu, która weźmie w nich udział. W czasie konkursu oceniane są szybkość, zwrotność i efektywność energetyczna łodzi.

Te właśnie parametry sprawdzali studenci, którzy zbudowali łódź. Testom została poddana także szczelność łodzi, jej przyspieszenie i to, jak silnik współgra z łodzią oraz czy konieczne są jakieś udogodnienia dla pilota łodzi, by sterowanie nią było dla niego wygodniejsze.

— Wiemy, już co musimy poprawić – konieczne są m.in. poprawki w systemie komunikacji, bo okazał się zawodny. Potrzebujemy też specjalnego wózka do wodowania łodzi. Ze względu na dostępną infrastrukturę i duże gabaryty łodzi zwodowanie jej i jej wyciągnięcie z wody okazały się niezwykle problematyczne – podkreśla prezes koła. – Ale z samych testów jesteśmy zadowoleni. Teraz czeka nas znowu trochę pracy przy wprowadzaniu poprawek.

Koło z W9, ale ze studentami z niemal wszystkich wydziałów

Nad łodzią pracowali początkowo członkowie dwóch kół z Wydziału Mechaniczno-Energetycznego – Flow i Płomień. Z czasem stworzyli własne – PWr Solar Boat Team – które rozrosło się do tego stopnia, że obecnie jest jednym z największych na uczelni. Zrzesza około 70 osób z niemal wszystkich wydziałów PWr (a nawet filii Politechniki Wrocławskiej w Legnicy) – są w nim m.in. programiści, elektrycy, chemicy, fizycy, mechanicy, a także architekt i górnik.

– Jest nas tak dużo, bo i pracy jest sporo – podkreśla Dominika Dewor. – Większość elementów łodzi projektujemy sami. Jeśli korzystamy z pomocy jakiejś firmy, to w formie doradztwa, a nie zlecania jej wykonania dla nas jakichś elementów. I, co chyba najważniejsze, nasza łódź ma aż 10 innowacyjnych rozwiązań wypracowanych przez nasze koło. To np. wykorzystanie druku 3D do prototypowania elementów docelowo wykonanych z metali i dużej liczby elementów o niestandardowym kształcie, niedostępnych w handlu czy badania hydroskrzydeł układu nośnego łodzi przy pomocy specjalistycznego tunelu wodnego, który pozwala na eksperymentalne sprawdzenie poprawności wszystkich przeprowadzonych kalkulacji i symulacji przepływu.

Koło ma nawet własny dział badawczo-rozwojowy, którzy „przekuwa” rozwiązania inżynierskie wypracowane przez członków organizacji na publikacje naukowe.