Poznajmy historię jednego z najważniejszych budynków w dziejach Wrocławia. To właśnie na jego terenie odbyło się wiele przełomowych wydarzeń. Miejsce w swojej historii pełniło wiele funkcji o różnym charakterze. Mowa o Centrum Historii Zajezdnia.
Gdy w 1945 roku, Wrocław stał się polskim miastem, Polskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne przejęło zajezdnię. Podczas II wojny światowej została poważnie naruszona, dlatego podjęto decyzję o jej odbudowie. Po remoncie zaczęła służyć wrocławskim autobusom. Dworzec autobusowy to również miejsce, w którym odbywało się wiele wydarzeń, jak strajk wspierający robotników Wybrzeża w 1980 roku. Dzięki temu wydarzeniu powstała “Solidarność”, czyli pokojowy ruch, który walczył z komunistyczną dyktaturą i doprowadził do jej obalenia.
W ramach wielkiej zmiany, która odbyła się w 2016 roku, zajezdnia przestała pełnić funkcję dworca dla autobusów i stała się wrocławskim muzeum. Na jego terenie także zagościły wszelakie wystawy, warsztaty edukacyjne, wydarzenia kulturalne oraz projekty artystyczne. “Wrocław 1945-2016″ to główna wystawa Zajezdni, pokazuje ona proces zasiedlenia Wrocławia po II wojnie światowej, rozwój miasta oraz odzyskiwanie tożsamości mieszkańców w latach 80.
Ośrodek zajmujący się prowadzeniem muzeum nazywa się “Pamięć i Przyszłość”. W 2007 roku powstał jako państwowa instytucja kultury. Dziewięć lat później otrzymał nową siedzibę w dawnym budynku administracyjnym zajezdni nr VII. Prócz Centrum Historii zajmuje się współprowadzeniem Sanktuarium Golgoty Wschodu przy ulicy Wittiga.
Pochodzący z XIX wieku budynek został wybudowany z czerwonej cegły. Wybrano go na siedzibę muzeum ze względu na swoją przeszłość, dzięki której stał się symbolem wydarzeń solidarnościowych z 1980 roku. To właśnie na terenie Zajezdni zebrało się 20 tysięcy Wrocławian w ramach mszy świętej przeprowadzonej przez ks. Stanisława Orzechowskiego tym samym roku. Służył MPK Wrocław do 2015 roku, wtedy to został poddany gruntownej renowacji, na którą przeznaczono 36 mln złotych. Na placu zamontowano zegar “Duch Czasu”, który dawniej znajdował się przy przejściu podziemnym na skrzyżowaniu u. Świdnickiej i ul. Kazimierza Wielkiego.
Wystawa znajdująca się w muzeum została podzielona na osiem rozdziałów. Zaczyna się od II Rzeczypospolitej, a kończy się we współczesnym Wrocławiu. Dotykowe ekrany, projekcje czy nagrania dźwięków, to efekt bogatej oferty multimedialnej za pomocą, której można poznawać losy miasta. Znajduje się tam ponad pięćset eksponatów, a także reprodukcje dokumentów i fotografii. W podziemiach znajduje się sala kinowa, a w wakacje przed budynkiem odbywa się coroczny koncert “Rock for FREEDOM” oraz pokazy kina plenerowego.
Autor tekstu: Patryk Dudek
