Marzenia są po to, by je spełniać. Taką dewizą kierował się Tadeusz Sawicki, który po blisko 50 latach od odebrania dyplomu Politechniki Wrocławskiej zdobył tytuł doktora. Jego historia może być inspirująca.
Tadeusz Sawicki studia ukończył w 1973 roku. Chciał dalej się kształcić, zdobyć tytuł doktora, ale tego marzenia nie udało mu się wówczas zrealizować.
Dziś – po blisko pół wieku – można powiedzieć, że nie ma rzeczy niemożliwych. „Metoda minimalizacji luzu międzyzębnego w napędach zębatkowych” to tytuł pracy doktorskiej, którą pod opieką dr. hab. inż. Przemysława Moczko, prof. uczelni napisał Tadeusz Sawicki.
Doktor Sawicki skupił się w niej na znalezieniu rozwiązania konstrukcyjnego typu drugi zębnik dla obrabiarki. Ma ono pozwolić na eliminacje luzu międzyzębnego i jednocześnie umożliwić jego wmontowanie do korpusu obrabiarki. Pierwszy zębnik zamocowany jest sztywno w przekładni zębatej, natomiast drugi jest wmontowany wahliwie i dociągany siłami do zębów listwy zębatej.
Wyniki swoich badań zaprezentował 14 grudnia podczas publicznej obrony doktoratu na Wydziale Mechanicznym.
O doktoracie marzyłem już w trakcie studiów, cztery lata po ich ukończeniu opublikowałem nawet artykuł w magazynie naukowo-technicznym „Mechanik” – mówi, w rozmowie z oficjalną stroną internetową Politechniki Wrocławskiej, dr inż. Tadeusz Sawicki. – Niestety zawirowania życiowe sprawiły, że nie udało mi się tego dokonać. Aż do teraz.
Tadeusz Sawicki przez ostatnie pół wieku pracował w przemyśle. Wykonywał różne prace projektowe i wdrożeniowe – także przy współpracy z PWr. Jest on autorem trzech patentów, a w swoim dorobku ma także osiem publikacji w takich wydawnictwach jak: „Mechanik”, „Napędy i Sterowanie” oraz w Wydawnictwie Politechniki Krakowskiej.
Trzy lata temu Tadeusz Sawicki zwrócił się do prof. Moczka z prośbą o podjęcie niełatwej roli promotora jego pracy doktorskiej.
Doktorat to zwieńczenie mojej kariery zawodowej, podczas której udało mi się stworzyć autorskie rozwiązania szeregu problemów technicznych oraz związane z nimi patenty – wyjaśnia dr Tadeusz Sawicki.
W trakcie obrony dr Sawicki mógł liczyć na wsparcie rodziny oraz licznego grona swoich kolegów i koleżanek, absolwentów Wydziału Mechanicznego z rocznika 1973, z którymi za rok będzie obchodził jubileusz 50-lecia ukończenia studiów na PWr.
Tadeusz Sawicki urodził się w 1949 r. w Borowie. W 1968 r. rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym PWr. Ukończył je z wyróżnieniem w 1973 r. uzyskując tytuł magistra inżyniera w zakresie mechaniki, specjalność obrabiarki, narzędzia i technologia budowy maszyn.
W latach 1974-1986 pracował również jako nauczyciel w Technikum Mechanicznym w Ziębicach. W swoim dorobku posiada także tytuł Rzeczoznawcy SIMP w specjalizacji 409 – napędy. Interesuje się teatrem, filmem i sportem. Przez 10 lat uczył się też tańca w szkole w Opolu.
Oficjalnie stopień doktora Tadeusz Sawicki otrzyma 20 grudnia podczas posiedzenia Rady Dyscypliny Naukowej Inżynieria Mechaniczna. – przedstawia swojego niezwykłego absolwenta wrocławska Politechnika.
